BRON: GLD.NL / 19 OKTOBER 2025
Het Otterlose Bos in het Nationale Park De Hoge Veluwe wordt er de komende jaren niet mooier op. Talloze exemplaren van de Amerikaanse vogelkers worden komende maand uit de grond getrokken. Het natuurgebied van zo'n 200 hectare ligt bij Otterlo en De Zanding. De uitgetrokken en uitgegraven bomen blijven op de grond liggen omdat dat goed is voor de bodem. Dat betekent wel dat de historische bosgroeiplaats Otterlose Bos er de komende drie jaar uit zal zien 'alsof er een bom is ontploft, ontzettend rommelig', zegt bosecoloog Annemieke Visser-Winterink.
Topografische kaarten
Visser is projectleider van de omvangrijke herstelmaatregelen voor het Otterlose Bos. Het gebied is een oude bosgroeiplaats. Het staat al op topografische kaarten uit 1830, vertelt de bosecoloog. "Het is voornamelijk heel oud eikenbos. Bijzonder is dat er ook een van de laatste populaties wilde appelbomen in Nederland staat. En op de bodem komen heel oude bossoorten als wilde kamperfoelie, dalkruid en zevenster voor. Maar het ecosysteem van het bos is niet meer optimaal. We willen weten wat we moeten doen om dat te herstellen."
Stuifduinen
Rondom het bos bij Otterlo liggen stuifduinen van wel 15 tot 20 meter hoog. Dat zorgt volgens Visser voor bijzondere klimaatomstandigheden. Maar stuifduinen zijn erg kwetsbaar. Daarom moet de vogelkers daar met de hand verwijderd worden. Hele grote bomen worden geschild, zodat ze afsterven. Als het weghalen klaar is, ligt er een grote hoeveelheid dood hout op de grond. Dat hout blijft daar, want dat doet het bos leven. Vogelkers verspreidt zich uitbundig en zorgt voor veel schaduw op de grond. Aan de andere kant is vogelkers goed voor de verzuurde bodem. Vogels en insecten eten ook graag van de bessen. "Wat is nu wijsheid; dat gaan we de komende tien jaar echt volgen", legt de bosecoloog uit. Ondertussen worden in het Otterlose Bos ook rasters aangebracht tegen edelherten en wilde zwijnen. Edelherten lijken te veel jong gewas aan te vreten en op te eten. De zwijnen wroeten voortdurend de bodem om, zodat jonge plantjes niet kunnen ontkiemen.
Rasters
"We maken nu rasters waar beide wildsoorten niet langs kunnen. Maar ook rasters waar alleen de zwijnen niet overheen kunnen. En op een aantal plekken laten we ze gewoon hun gang gaan", vertelt Visser. Onderzoek moet uitwijzen wat het meeste effect heeft. "De appelboomgaard hebben we overigens eerder al beschermd met rasters, want we willen niet het risico lopen dat die verdwijnt door vraat." De onderzoekers van De Hoge Veluwe hopen dat bijzondere bosplanten terugkeren als wild niet langer schade aanricht.