Naar verwachting zijn ruim 200.000 schildpadden in de Nederlandse natuur gedumpt. Daarnaast worden veel schildpadden in slechte omstandigheden bij mensen thuis gehouden. Dat zorgt voor een enorm tekort aan opvangmogelijkheden voor schildpadden. Bijgevolg worden de enkele opvangen die er zijn, overspoeld met dieren. Gedurende de zomer kunnen de dieren buiten in vijvers gehouden worden, maar omwille van het andere klimaat in Nederland dan het klimaat waar de meeste soorten oorspronkelijk vandaan komen, is een binnenopvang in de winter noodzakelijk. De schildpadden die bij Stichting Faunawatch leven komen oorspronkelijk uit Azië, Afrika, Zuid-Amerika, Noord-Amerika en Europa. Het gaat dan ook om zeer diverse soorten met verschillende klimatologische vereisten.
Soorten
In Nederland komen diverse exotische schildpadden in het wild voor. Het zijn uitheemse soorten die zijn vrijgelaten door hun eigenaren of ontsnapt zijn uit tuinvijvers. Vaak gaat het om
‘Lettersierschildpadden’, te weten de roodwangschildpad, geelwangschildpad of geelbuikschildpad. Sinds 2016 geldt er in de EU een verbod op de handel van 'lettersierschildpadden'. Wellicht dat hierdoor in de toekomst steeds minder lettersierschildpadden in de Nederlandse natuur voor zullen komen. Er zullen immers minder tot geen nieuwe dieren worden uitgezet, en succesvolle voortplanting is onwaarschijnlijk in het Nederlandse klimaat.
In Nederland zijn exotische zoetwaterschildpadden geen onbekend gezicht. De meeste waargenomen individuen behoren tot de geslachten Trachemys (lettersierschildpadden), Graptemys (zaagrugschildpadden) en in mindere mate leden van Pseudemys (prachtschildpadden), Chrysemys (sierschildpadden), Mauremys (beekschildpadden) en de Europese moerasschildpad (Emys
orbicularis). Ze hebben gemeen dat ze graag (langdurig) zonnen om hun lichaamstemperatuur te verhogen. Daarom zijn ze op zonnige dagen ook goed zichtbaar. Er zijn in Nederland ook schildpadden in de handel die er een meer verborgen levensstijl op nahouden. Deze dieren zonnen vaak meer “verdekt” in de oevervegetatie of net onder het wateroppervlak. De bijtschildpad (Chelydra serpentina) houdt deze strategie erop na en ook de leden van het Noord-Amerikaanse geslacht Sternotherus (muskusschildpadden). Met name de muskusschildpad (Sternotherus odoratus) is veelvuldig in de handel beschikbaar.