Goudvissen
De gemeente Soest heeft goudvissen uit de waterpoelen in de gemeente gehaald. De vissen zijn vermoedelijk uitgezet, want de huisdieren horen niet thuis in de waterplassen en verstoren het leven in de poel. Tijdens onderhoud afgelopen zomer trof de bosbeheerder de goudvissen aan. De goudvissen hebben geen natuurlijke vijanden in de waterpoelen en kunnen daarom groot worden. In de poelen zijn goudvissen gevonden van 25 centimeter groot. De gemiddelde grootte van het oranje huisdier is 15 tot 20 centimeter. De goudvissen concurreren met andere onderwaterdieren om voedsel. Daarnaast eten ze de eieren van kikkers en padden en woelen ze de bodem om. Dit veroorzaakt troebel en donker water, waardoor waterplanten en insecten doodgaan. De goudvissen zijn vorige week grotendeels uit de poelen gevist. Door middel van elektrische visnetten krijgen de vissen een lichte stroomschok, waardoor ze even verlamd raken. De vissen zijn zo uit het water gehaald en zijn uitgezet. Op welke locatie dat is, is niet duidelijk. In de gemeente zijn zestig van zulke poelen. Daar komen kwetsbare plant- en diersoorten in voor. De waterplassen dragen volgens de gemeente bij aan de kwaliteit van de leefomgeving van planten en dieren en worden onderhouden door de gemeente.
Grondels
De afgelopen jaren zijn er drie nieuwe exotische grondels bijgekomen in het
Nederlandse zoete water. De Kaukasische dwerggrondel (2019), de shimofurigrondel (2022)
en de naakthalsgrondel (2023). De Kaukasische dwerggrondel heeft zich over een groot deel van Nederland weten te verspreiden. De naakthalsgrondel is al op meerdere plaatsen aangetroffen in het benedenrivierengebied. Verwacht wordt dat hij al op meer plaatsen voorkomt. De shimofurigrondel zit lokaal in Zeeland, in hoge dichtheden. Hiermee komt het totaal nu op zeven exotische grondels in zoet water. De exotische grondels zijn te onderscheiden van de sterk gelijkende rivier- en beekdonderpad en
andere inheemse bodemvissen, doordat de buikvinnen van de exoten vergroeid zijn tot een zuignap.
De herkenning van de exotische grondels onderling is er niet makkelijker op geworden met de nieuwe
soorten, die soms sterk op elkaar lijken. Daarom heeft RAVON een nieuwe herkenningskaart gemaakt.
Op deze kaart staan de belangrijkste, in het veld bruikbare, kenmerken van alle in het Nederlandse
zoete water voorkomende exotische grondels. Duidelijke foto’s ondersteunen de determinatie. Dikker
papier met een speciale waterafstotende coating maakt de kaart ook geschikt voor in het veld. Deze
herkenningskaart helpt de betrouwbaarheid en kwaliteit van de gegevens die verzameld worden te
vergroten en is ook bedoeld om het veldonderzoek naar exotische vissen te stimuleren.
water herkennen. De herkenningskaart is te downloaden via www.ravon.nl/Herkenning.
In het Grevelingenmeer en Europoortgebied is de kameleongrondel (Tridentiger trigonocephalus) aangetroffen. Deze vissoort komt oorspronkelijk uit Azië en is waarschijnlijk door scheepvaart hier gearriveerd. Elders op de wereld vormt de vis een bedreiging voor de inheemse biodiversiteit. De kameleongrondel is grijsbruin en maximaal twaalf centimeter. De vis heeft lichte vlekjes, vooral op de onderste helft van de kop. Ook heeft hij twee, soms in vlekken onderbroken, zwarte lengtestrepen. De onderste streep loopt over het midden, van de snuit tot aan de staartvin. De tweede streep loopt over de rug, naast de basis van de rugvinnen, tot aan de staart. Kameleongrondels danken hun naam aan hun vermogen om zeer snel van kleur te veranderen. Daarbij kleurt de huid donkerder en vallen de lengtestrepen minder op. Ook zijn ze te herkennen aan de vaak bruin gestreepte rugvinnen met lichtere vlekjes. Met op de bovenrand van de rugvin een minder opvallende dunne, gele streep. De soort is éénslachtig. Mannetjes en vrouwtjes zijn van elkaar te onderscheiden. Ze worden maximaal drie jaar en binnen een jaar zijn ze geslachtsrijp.
Meervallen
De zwarte meerval is toegevoegd aan de unielijst exoten van het ministerie van -toen nog- LNV. Dat betekent dat deze kleine zwarte meerval zomaar de volgende problematische exoot zou kunnen worden. Kenniscentrum RAVON houdt, met behulp van vrijwilligers, een vinger aan de pols. De zwarte meerval blijft kleiner dan onze inheemse meerval. Ook is hij te herkennen aan zijn zwarte kleur en grote hoeveelheid bekdraden. "Ze hebben er acht, waarmee ze de boven aftasten op zoek naar voedsel." legt Mick Vos, projectleider bij RAVON uit. "Eigenlijk best een mooi visje, jammer dat hij uit Amerika komt."