BRON: RTV DRENTHE / 12 SEPTEMBER 2025
Er is een belangrijke stap gezet in de bestrijding van de watercrassula, een plantje dat in Drenthe voor de nodige problemen in de natuur zorgt. De snelgroeiende waterplant is een invasieve exoot die oorspronkelijk uit Australië en Nieuw-Zeeland komt. Sinds vorige maand staat hij op de Europese lijst van verboden invasieve soorten. De plant, officieel Crassula helmsii, werd jaren geleden naar Nederland gehaald als sierplant voor aquaria en vijvers, maar is inmiddels op veel plekken in de natuur terechtgekomen met grote gevolgen.
Geen natuurlijke vijanden
"Ik zie het vooral in vennen en veentjes op het Dwingelderveld en in het Drents-Friese Wold", zegt boswachter Rudmer Veenstra van Natuurmonumenten. De plant werd in Nederland voor het eerst gezien in 1995 en komt inmiddels in bijna het hele land voor. De watercrassula heeft in Nederland geen natuurlijke vijanden en groeit daardoor snel. "Waar het groeit, neemt het soms het complete watersysteem over en verdrijft het andere plant- en diersoorten", legt Veenstra uit. "Natte gebieden kunnen daardoor verdrogen en zelfs verbossen."
Bestrijden is lastig
Het bestrijden van de plant is ingewikkeld én kostbaar. "Weghalen is wel echt een dingetje", zegt Veenstra. "Als er slechts een klein stukje achterblijft, vestigt het zich opnieuw in het gebied. Eigenlijk blijken alle directe maatregelen onvoldoende te werken." In het Drents-Friese Wold wordt op sommige plekken geprobeerd de plant beheersbaar te houden. "In het Dwingelderveld hebben we zelfs een ven compleet dichtgeschoven, in de hoop dat de plant afsterft en we het ven later kunnen herstellen."
Verboden in de EU
Sinds vorige maand staat de watercrassula op de Europese lijst van verboden invasieve soorten. Dat betekent dat de plant niet meer verkocht, gekweekt of geïmporteerd mag worden. "Nu het op de lijst staat, mag het nog één jaar verkocht worden. Daarna is het verboden, maar dat betekent niet dat we meteen van de problemen af zijn", zegt Veenstra. "De plekken waar de plant al staat, kunnen nog steeds natuurgebieden besmetten. Alle kleine beetjes helpen, maar we zijn er voorlopig nog niet vanaf."